در ميان روزها از "روز دوم" بدم می آيد .....

روز دوم بی‌رحم‌ترين روز است و با هيچکس شوخی ندارد ...

در روز دوم همه‌ چيز منطقی ست ...

حقايق آشکار است و به هيچ وجه نميتوان سر ِخود را شيره ماليد..!!

مثلا ، روز اول مهر ...

هميشه روز خوبی بود ...

آغاز مدرسه بود و خوشحال بوديم ...

اما امان از روز دوم ...!!

روز دوم تازه می‌فهميديم که تابستان تمام شده است ...

يا مثلا روز دوم بازگشت از سفر ...

روز اول خستگی در می‌کنيم ، حمام می‌کنيم

اما روز دوم ، تازه می‌فهميم که سفر تمام شده است ...

طبيعت و بگو بخند با دوستان و عشق و حال تمام شده است ...

يا وقتی کسی از دنيا ميرود ...

روز اول ، خدا بيامرز است و روز دوم ، عزيز از دست رفته !!

و اما جدایی ...

روزِ اول شوکه‌ايم و شايد حتی خود را آماده کنیم برای زندگی جديدی که در راه است ...

اما دريغ از روز دوم ...!!

تازه می‌فهميم کسی رفته...

تازه می فهميم حال‌مان خوب نيست ...

تازه می فهميم که تنهایی بد است

بايد روز دوم را خوابيد ...

بايد روز دوم را خورد ...

بايد روز دوم را مُرد ...

او از غرق شدن مي‌ترسيد براي همين

هيچ‌وقت شنا نمي‌کرد  سوار قايق نمي‌شد   

حمام نمي‌کرد

و به آبگيري پا نمي‌گذاشت

شب و روز در خانه مي‌نشست

در را به روي خود قفل مي‌کرد
به پنجره‌ها ميخ مي‌کوبيد
و از ترس اينکه موجي سر برسد
مثل بيد مي‌لرزيد و اشک مي‌ريخت
عاقبت آن قدر گريه کرد
که اتاق پر شد از اشک
و او را درخود ، غرق کرد

شل سيلور استاين

 ♥روزهــــــــــا میگذرنـــــد♥ 

و من هر روز...

دنیا را بیشتر میشناسم

عاقل تر می شوم

و محتاط تر...
نمیدانم

شاید فقط ترسوتر میشوم...

اما این را میدانم که...

دیگر کمتر رویا میبافم،

دیرتر آدمها را باور میکنم،

کمتر از زشتیها تعجب میکنم،

و

بیشتر احساساتم را نادیده میگیرم

روزها میگذرند

و من هر روز

بیشتر از دنیای سادگی ام فاصله میگیرم...